به گزارش خبرنگار مهر، امروز عرش خدا به گام های محمدی مفتخر شد، امروز دلم به یاد تو لبالب از شور است ای بزرگی که حریمت همانند کعبه مشهور بوده است، امروز از مکه فروغ ایزدی منور و سرچشمه مهر ایزدی پیدا شد.
حضرت محمد(ص) این خاتم پیامبران، در 17 ربیع الاول قدم به عرصه این جهان خاکی نهاد و با وجودش عالمی را از جهل و نادانی نجات بخشید، او عرش نشینی بود که با فرش نشینان همراه شده تا آنان را به سوی عرش رهنمون کند آن وجود افلاکی که بر همه جهل های دوران خط بطلان کشیده و آغاز کننده دورانی جدید بود .
او پا به عرصه وجود نهاد تا اخلاق را معنا بخشد و به کالبد بی جان بشریت که ذات انسانیت را فراموش کرده بود، روحی تازه بدمد و نویدبخش صلح در سراسر جهان باشد.
ای رحمة للعالمین! از آسمان دری بر زمین گشودهای و یک تنه راهی خطیر را آغاز کردهای، ای که شق القمر کردنت از نور کوثر سرچشمه گرفته است.
محمد(ص)، آن نور رحمتی است که انسانی کامل و قرآنی بوده و ماه نیز برابر حسن خلق و کمالش از تابش فرو مانده و سر تعظیم فرود آورده است.
نوای دلنشین و ملکوتی پیامبر نور و رحمت، تجلی رحمانی بودن و حقیقت وجود کبریایی، بشارت پاکی و مهربانی و پیام آور مهر است از جنس ربوبی به ما خاکیان زمین.
زمین و آسمان غرق در انوار آسمانی شده بود، فرشتگان به استقبال نوزادی آمده بودند که آخرین رسول بود، او که وجودش سراسر نور و رحمت بود، او که با آمدنش همه بت ها را در بتکده به زمین انداخت و برهم شکست.
آری در این شب دامان آمنه غرق در نور الهی شد، نوری که با آمدنش راه تقوا و پرهیزگاری را آموخت، نوری که هدایت گر انسان ها بود، نوری که کتاب خدا را برای هدایت انسان ها با خویش به ارمغان آورد.
پیامبر(ص) سمبل نور انسانیت و جلوه کمال انسانی است و کفه اختیار او سنگین تر از کفه جبر اوست.
بیاییم با هم در این روز بزرگ با وجودی لبریز از محبت به پیامبر(ص) و اهل بیتش در مسیر رحمت و لطف ایشان برای فرج آقا امام زمان(عج) دعا کنیم.
الهام حلاجیان
نظر شما